Praktisch gelijk

Zoonlief en ik fietsen naar de Praxis. Mijn twéé inbussleutelsetjes zijn spoorloos verdwenen. Zoonlief is weer aardig gegroeid en zijn fietsstuur moet nodig omhoog. Hoog tijd voor een nieuw setje inbussleutels. Een mooi doel voor een fietstochtje zo aan het begin van de zomervakantie.

Hij vertelt over een onbekende jongen die hem uit handen

van een pestkop heeft gered en na dit spannende verhaal zegt hij plotseling:

`Mam, coole gasten en nerds bestaan niet.´

`Hoe bedoel je?'

`Nou iedereen is gelijk, of je nu slim, dom, groot, dun of dik bent.'

Dat heeft hij zeker op school of op tv gehoord, denk ik.

`Ja. Je bedoelt zeker iedereen is even veel waard, gelijkwaardig? Want niemand is gelijk. Iedereen is heel verschillend', zeg ik.

`Ja, dat bedoel ik.'

Als ze op school en op tv kunnen indoctrineren, kan ik het ook. Nu hij er toch voor open staat, doe ik er nog even een schepje bovenop.

`Iemand kan tegen je zeggen dat hij meer waard is dan jij, maar dat is niet zo.'

`Nee', zegt hij braaf.

`Iemand die meer geld verdient, kan zeggen dat hij meer waard is dan jij, maar dat is niet zo.'

Weer is hij het met me eens of hij dat iedere dag meemaakt.

`Jongens en meisjes hebben geen gelijke hersens', zegt hij dan.

Jeugdjournaal? Willem Wever? Huisje boompje beestje? denk ik.

`Dat klopt', zeg ik. `Jongens en meisjes zijn even waardevol ook al hebben ze verschillende hersenen.'

`Ja', zegt zoonlief, `sommige zijn vierkant andere rond.'

`Dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat ze anders denken, dat er iets anders in zit.'

`Ja, sommigen houden van voetbal anderen weer van iets anders', zegt hij.

We zitten duidelijk op dezelfde golflengte vandaag, denk ik.

`Ja', zeg ik, `dat bedoel ik.'

`Weet je waar mijn hersens aan denken?' vraagt hij dan.

Als ik ontkennend antwoord, zegt hij: `Mijn hersens denken aan nu.'

Wat bedoel je? vraag ik.

`Nou eerst stonden mijn hersens op vroeger. Dan dacht ik aan wat gisteren of daarvoor was gebeurd.

Maar dat doe ik niet meer. Ik kijk tegenwoordig gewoon om me heen naar wat er nu is.

Ik heb een nu-gedachting.'

Ik houd mijn lach in. Hij verzint ze waar je bij staat.

`Praktisch,' zeg ik