Als ik het nummer 'I want you to want me' van Cheap trick hoor, ben ik op slag weer zeventien en sta op de vierde verdieping van een studentenflat aan de Prof. Cobbenhagenlaan in Tilburg mijn tanden te poetsen aan een van de gezamenlijke wasbakken.
Dat nummer schalde om acht uur 's ochtends door de flat ik was blij verrast dat iemand de dag met zo'n stevig nummer begon. Er ging zoveel levensenergie vanuit. Iemand die durfde te leven.
Ik logeerde in die tijd tijdens de Tilburgse studenten introductie, beter bekend als de TIC, bij een mentorgenoot, een Vlaamse jonge `oude rockster'. Ze genoot ervan om een sjekkie te draaien, speelde basgitaar en haar lievelingsnummer was 'summer of 69' Wat voor details je herinnert van iemand die je al in geen twintig jaar hebt gezien.
Eigenlijk had ze dezelfde rauwe energie als Cheap Trick. In haar kamer sliep ik met haar en nog twee jongens. Daar hoef je verder niets achter te zoeken. We deelden gewoon een kamer, geen slaapzakken. Ik wisselde na een jaar van studie. En de Vlaamse zag ik na een jaar niet meer terug op de campus.
Maar in die eerste week van augustus 1988 wisten we nog niet wat ons te wachten stond. En toen ik daar aan die wasbak mijn tanden poetste en de muziek van Cheap Trick in mijn oren schalde, bedacht ik me dat mijn leven daar en toen begon. Eindelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten