maandag 5 september 2011

Een eigen bus

Afgelopen zaterdag ging ik met enkele volleybalgenoten zeilen met een tweemaster op het Markermeer. Mooi zo'n zeilschip, maar je begint niets zonder wind en die was er niet. Als je zo ronddobbert op het water, raak je echter wel met elkaar in gesprek en dat is ook vermakelijk.

Zo hadden we het over loterijen en of we daar wel of niet aan meededen. Iedereen sprak de wens uit om ooit eens de hoofdprijs te winnen.

Ik vroeg daarop wat ieder met een paar miljoen zouden doen. De een verklaarde direct met zijn werk te stoppen en mooie reizen te gaan maken. De ander stopte ook en zou het vermogen gebruiken om goede doelen te verwezenlijken.
Een derde zei: 'ik hoef mijn werk niet op te zeggen als ik een paar miljoen win, want ik raak mijn werk aan het eind van dit jaar sowieso kwijt.´ Hij is buschauffeur en de busmaatschappij ging bezuinigen.

We spraken ons medeleven uit en vroegen hem ook wat hij zou doen met een paar miljoen.
'Als ik een paar miljoen win, koop ik een eigen bus.' was zijn antwoord.
We moesten allemaal lachen om deze bijzondere wens.

Ik had hem eerder die middag gevraagd of hij als buschauffeur wel eens iemand voor de deur had afgezet. Hij had vroeger aan het einde van zijn dienst wel eens straten omgereden, gaf hij toe, zodat zijn laatste passagier niet in het donker naar huis hoefde te lopen 'Maar dat kan niet meer, want alles wat ik doe, wordt tegenwoordig opgenomen.'

Daarom reageerde ik op zijn miljoenenplan met: 'Goed idee, een eigen bus, dan kun je iedereen voor de deur afzetten.
En een ander zei: 'En dan alleen nog maar mooie jonge vrouwen in je bus toelaten.'
De bijna ex-buschauffeur leefde deze fantasie uit: 'Nee, ouwe tang, jij komt vandaag mijn bus niet in.'

`Weet je', zei hij, `mensen spreken je vaak aan in de bus. Een mevrouw die ik vertelde dat ik wegbezuinigd zou worden, schreef zelfs een brief aan de busmaatschappij met de vraag waarom ze zo'n aardige chauffeur ontslaan. 'Ze kreeg een brief van mijn werkgever terug'
'En wat was het antwoord?' wilden wij weten.
'Een chauffeur moet niet alleen aardig zijn', antwoordde hij mismoedig.

Stilletjes hoop ik dat hij zijn wens ooit waar kan maken.
Een eigen bus, daar hoef je de hoofdprijs niet voor te winnen, toch?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten